Normaal gesproken gaan we op vakantie naar rustige plekken met weinig voorzieningen. Nu de oudste op zwemles zit, wilde hij heel graag zwemmen in de vakantie. Ik vind het fijn dat hij zijn angst voor water aan het overwinnen is en dat hij wil oefenen, alleen ben ik zelf niet zo’n fan van zwemmen. We proberen hem wel zoveel mogelijk te helpen, dus het doel voor deze zomervakantie is plezier maken in en rond het water.
Niet ons ding
Sam en ik zijn geen fan van zwemmen en strand, en dat is zacht uitgedrukt. Heel soms ga ik naar het zwembad om baantjes te trekken, maar dat is eigenlijk alles. Op zich vind ik het wel lekker om te zwemmen, maar in het begin is het vaak koud en het steeds omkleden vind ik een hoop gedoe. Sam vindt het ook niet fijn, dus we gaan eigenlijk nooit vrij zwemmen en naar het strand. En zeker niet op vakantie.
De afgelopen jaren moest mijn oudste zoon weinig hebben van zwemmen. Hij vond het leuk om met een emmer met water te spelen, maar niet iets waar hij zelf helemaal in moest, zoals een zwembad of de zee. We hebben stap voor stap geprobeerd om hem zijn angst te laten overwinnen. Zo hebben we babyzwemmen gedaan en ook zijn we een paar keer met hem gaan familie-vrij zwemmen. Hij werd alleen helemaal panisch als er water op zijn hoofd of in zijn gezicht kwam, dus dat was niet zo’n succes. We hebben het een jaar geprobeerd, zodat hij rustig aan het water kon wennen, maar het werd iedere week een groter drama. Uiteindelijk zijn we ermee gestopt. We hebben thuis in bad geoefend net zolang totdat hij klaar was om op zwemles te gaan. En sinds hij op zwemles zit, gaat dat ook een stuk beter (zie blog de eerste les). Dit is de eerste zomervakantie sinds hij op zwemles zit.
Mijn jongste zoon vindt water wel geweldig. Hij speelt er graag mee, vindt het niet erg als hij nat gespetterd wordt, springt er zomaar in en stopt ook zonder probleem zijn hoofd onder water. Vorig jaar stopte hij zijn hoofd in een klein laagje water in een emmer en toen vergat hij om weer omhoog te komen. Gelukkig doet hij dat inmiddels niet meer.
Angst overwinnen
In de judoles zijn er vaak kinderen die iets spannend vinden. Ik help ze graag met het overwinnen van hun angsten. Dat lukt meestal best aardig. Het scheelt dat ik de kinderen maar één of twee keer in de week zie en dat vreemde ogen dwingen, want met mijn eigen kinderen gaat dat heel anders.
Als de kinderen in de judoles de stap gezet hebben en het gene wat ze spannend vinden toch gedaan hebben, dan zie je vaak dat ze in de weken daarna een enorme sprong in hun ontwikkeling maken. Ze durven dan niet alleen het gene wat eerst spannend was, maar ook veel andere dingen gaan een stuk makkelijker. Het lijkt wel alsof ze van het ene op het andere moment een stuk ouder en meer ervaren geworden zijn.
Mijn oudste zoon is nu dus hard aan het werk om zijn angst voor water te overwinnen. Ik probeer hem zo goed mogelijk te helpen, maar ik wil hem ook troosten als het even niet lukt. Op zwemles gaat het heel erg goed. Gelukkig! Hij heeft nog maar een paar lessen gehad, maar hij is niet meer bang voor water in zijn gezicht. Hij kan vanaf de kant in het water springen en zich omdraaien in het water. Ik ben heel erg benieuwd hoe dat nu gaat.
Mijn buik zinkt!
De eerste dagen van de vakantie mocht hij mee kamperen met zijn tante. Superleuk! Er was ook een recreatieplas vlakbij, zodat ze lekker konden gaan zwemmen. Ik had zijn zwembroek en zwemvleugeltjes ingepakt en had me voorgesteld dat hij lekker met water ging spelen. Zandkastelen bouwen, emmers water heen en weer sjouwen en springen in het water als hij het te warm had, maar hij wilde per se echt zwemmen. Hij liep het water in, begon enthousiast te spartelen en ging vooruit met zijn hoofd boven water. Ik vond het boven verwachting goed, na pas een paar weken zwemles, maar mijn zoon was erg boos. ‘Mijn buik zinkt!’ riep hij gefrustreerd, ‘Zo kan ik het niet!’. Hij was er enorm verdrietig van en wilde niet meer zwemmen.
Los van het zinkincident heeft hij echt genoten van de dagen met zijn tante. Gelukkig had ze ook even een berichtje gestuurd dat we misschien iets voor om zijn buik moesten regelen voor de volgende keer. En dat is al snel, want over een paar dagen gaan we met het hele gezin bij Opa & Oma logeren en die hebben ook een zwembad in de tuin staan. Gelukkig konden we via de zwemschool op het laatste moment nog drijfkurkjes aan te schaffen. Toen hij thuis kwam heb ik hem verteld dat ik ze op mocht halen bij de zwemmeester en dat het niet eerder kon. We waren ze dus niet vergeten. Het enige wat hij zei was: ‘O, daarmee kan ik het wel’ en na dat wij een aantal grapjes over zijn zinkende buik maakten, kon hij er uiteindelijk zelf ook om lachen.
Logeren bij opa & oma
Het is zover. We hebben alle spullen klaargezet en de auto ingepakt. De oudste heeft zelf een koffertje met speelgoed ingepakt. Alle zwemspullen en waterspeelgoed heb ik apart ingepakt, dus daar heeft hij geen zorgen over. Opa & Oma wonen in Duitsland, dus als we op bezoek gaan is het altijd voor een paar dagen en gelijk groot feest. We zitten nog geen vijf minuten in de auto en de eerste ‘zijn we er al bijna?’ klinkt al vanaf de achterbank. Gelukkig zit het verkeer mee en verloopt de reis voorspoedig. De jongens zijn door het dolle heen.
Het is goed weer, dus ze kunnen lekker buiten spelen en zwemmen. Bij Opa & Oma kunnen ze veilig rondrennen en mogen ze ook zelf op ontdekking. Daar maken ze graag gebruik van! Eerst spelen ze samen in een klein zwembadje, maar mijn oudste staat al te stuiteren en wil graag naar het grote zwembad. Dat mag natuurlijk niet alleen, dus we moeten er toch aan geloven. Zwemmen met onze donder.
Mijn jongste zoon is nog nooit in vrij diep water geweest. Hij kan net staan, maar vindt het nog wel een beetje spannend. Eerst blijft hij dicht bij ons, maar als snel durft hij ook zelf door het water te lopen. Hij vindt het geweldig.
Mijn oudste zoon heeft zijn zwembroek aan, kurkjes om zijn buik en vleugeltjes om zijn armen. Hij is er helemaal klaar voor. Hij springt in het water, en.. zwemt gewoon naar de overkant van het zwembad! Hij zwemt heen en weer, springt vanaf het trappetje in het water, gaat kopje onder en wordt door anderen in het gezicht gespetterd. Alles zonder te huilen. Iedere keer als er iets lukt, durft hij meer en probeert hij nieuwe dingen. Er komen ook nog andere kinderen bij in het zwembad. Hij speelt met ze en is de hele dag in het water. Mijn kind, de hele dag in het zwembad. Niet normaal! De volgende dag wil hij gelijk in de ochtend weer naar het zwembad. Wat heeft hij het naar zijn zin!
Waterratten
Kennelijk is mijn oudste al over zijn angst heen en hoeven we hem helemaal niet meer te helpen. Hij speelt in het water alsof hij nog nooit anders gedaan heeft. Ineens is hij veranderd van een klein kind wat bang is voor water in een grote jongen die van zwemmen houdt. Ik weet wel dit snel kan gaan, maar toch ben ik verrast. Ineens heb ik twee waterratten als zoons en brengen we de rest van onze vakantie waarschijnlijk door langs het zwembad. Dat wordt voor ons allemaal een nieuwe ervaring.
Was dit leuk om te lezen? Meld je dan nu aan en ontvang nieuwe blogs, anekdotes en tips direct in je mailbox. Wel zo makkelijk.