Alweer ruim twee jaar geleden besloten we om samen fulltime voor de sportschool te gaan. Voordat we die beslissing namen, ging er een lange periode van wikken, wegen, rekenen en puzzelen aan vooraf. Op een gegeven moment kon de huidige situatie echt niet meer. Alle werkzaamheden waren niet langer te combineren en we moesten een beslissing maken. Het werd tijd voor de sprong in het diepe. Alles ging goed en toen kwam de lockdown. Pff, hoe ga je daar nou mee om?
Risicoanalyse
Een jaar of drie geleden keken hoe we ervoor stonden. Sam had een eigen bedrijf en was de rest van zijn tijd met de sportschool bezig. Ik was net full time met de sportschool bezig. De sportschool groeide goed en kostte steeds meer tijd. De lessen in de avonden en het weekend worden drukker, zoals we gehoopt hadden, en het worden er ook steeds meer. Daarnaast kregen we ook steeds meer aanvragen voor trainingen buiten onze normale lessen om, zoals weerbaarheidstraining en kinderfeestjes. Dit is precies wat we eigenlijk willen doen, maar inmiddels wordt het zo druk dat het niet meer te combineren is met andere werkzaamheden. Vlak voordat ik full time voor de sportschool ging, hadden we een vergelijkbare situatie, en nu was het weer tijd om alles eens goed te bekijken.
Zo'n kruispunt in het leven is achteraf heel makkelijk. Je kunt het nieuwe werk voor de sportschool afzeggen, omdat het teveel wordt, en doorgaan zoals je altijd deed. Of je kunt meer werk gaan doen wat je echt wil doen. Er lijkt ook genoeg werk te zijn om je andere werk op te zeggen, maar zeker weten doe je dat niet. Stoppen met het andere werk en vol voor de sportschool gaan ligt voor de hand. Behalve dat je niet zeker weet of er inderdaad genoeg inkomen te generen is. Komen we dan wel rond? We hebben ook twee kleine kinderen en dat brengt verantwoordelijkheid met zich mee. Normaal gesproken gaan mensen bij gezinsuitbreiding voor meer financiële zekerheid en niet andersom. Blijft er werk komen, zodat we er structureel van kunnen leven, of is dit nu even een toevallige drukkere periode? Samen in hetzelfde bedrijf werken, maakt ons gezin wel kwetsbaarder en afhankelijker van één bedrijf en één sector. Wat doen we als we het niet redden? Wat doen we als iedereen ineens zijn lidmaatschap opzegt? Wat doen we als één van ons of één van de kinderen ziek worden.
We hebben alle scenario's in ons hoofd wel tien keer beleefd. De enige problematische scenario's die we konden bedenken, zijn situaties als oorlog of een natuurramp, iets waardoor je door overmacht je beroep niet kunt uitoefenen. De rest van de risico's leek aanvaardbaar, ook als dat zou betekenen dat het een periode iets minder goed zou gaan, dus we gaan ervoor.
Omgaan met tegenslagen
Toen de coronapandemie dit voorjaar ook in Nederland serieuze vormen aannam, keken we elkaar aan. Dit hadden we niet verwacht. Vol spanning keken we naar de persconferenties. Ik weet het nog heel goed. Er werd gezegd dat het ernstig werd in Nederland, en vervolgens hoefde er die dag eigenlijk niets dicht. Gelukkig. De scholen blijven open en we kunnen gewoon sportlessen blijven geven. In ieder geval kunnen de jeugdlessen veilig doorgaan. In de loop van de avond werd echter duidelijk dat het toch niet op deze manier ingevuld werd. Scholen en sportscholen moesten toch hun deuren sluiten. En toen zaten we ineens met het hele gezin thuis. We hebben een paar dagen vol ongeloof, verbazing en boosheid op de bank gezeten. Wat moesten we nu?
In de les besteden we veel aandacht aan het omgaan met tegenslagen. Eigenlijk in alle groepen, van de peuters tot de volwassenen, doen we oefeningen die je dwingen om naar de situatie te blijven kijken, om een plan B te verzinnen, en te blijven proberen. Hetgeen wat je oorspronkelijk wilde, lukt niet. Dat kan zijn omdat er iets niet goed gaat bij jou, of omdat de ander niet doet wat je verwacht had. Het maakt niet uit hoe het komt, maar het gaat erom dat je ermee om leert gaan. Dat je niet blijft hangen in de teleurstelling van het moment, maar direct zoekt naar de mogelijkheden die er wél zijn.
Bijvoorbeeld met judo, als je iemand zijn been wil omhaken en hij haalt zijn been weg, dan kun je er niet meer bij, want het been is buiten bereik. Als je die ander nog steeds om wil gooien (en met judo wil je dat), dan moet je snel schakelen en met een alternatief komen. Als je niets doet, of bij de pakken neer gaat zitten omdat het niet gelukt is, dan gooit de ander jou op de grond. Je moet dus blijven staan en doorgaan. Zo kun je bijvoorbeeld zijn andere been omhaken of misschien wel een heupworp maken. Als je rustig blijft kijken naar wat er gebeurt, dan komen er verschillende mogelijkheden voorbij.
Thuis
We hebben geen essentieel beroep, dus tijdens een lockdown zitten we thuis met het gezin. We proberen thuis te werken, maar, net als bij 2,5 miljoen andere gezinnen, is dat een aardige uitdaging. We proberen thuis onderwijs te geven, het huishouden draaiende te houden, me niet teveel zorgen te maken om de financiën en tegelijk zoveel mogelijk tijd vrij te maken om nieuwe mogelijkheden voor de sportschool te ontdekken.
Ik heb nog steeds last van de nasleep van de COVID en ben steeds moe. Het schijnt vaker voor te komen, maar ja, ik loop er steeds tegenaan dat ik minder gedaan krijg dan normaal. Ik probeer het maar te accepteren en ben vooral dankbaar dat we nu zeker de vrijheid hebben om onze dag helemaal zelf in te richten, of in ieder geval rondom een paar afgesproken contactmomenten.
Omgaan met tegenslag houdt hier in dat we er het beste van maken met de kinderen. Ze kinderen accepteren de situatie vrij makkelijk, hoewel ze wel hun vriendjes, juffen en meesters en de familie er missen. Maar dat is nu even niet anders.
Verder houdt het in dat we de schouders eronder zetten, leren van de vorige lockdown en verschillende nieuwe mogelijkheden verkennen.
Innovatie
Een situatie als deze dwingt je om kritisch te kijken naar wat je doet, hoe je het doet en waarom je het doet. Het dwingt je tot innovatie en het uitproberen van nieuwe dingen voor je bedrijf. Zo hadden we in het voorjaar een digitale dojo ingericht via Padlet. Het was toegankelijk via internetbrowsers, maar niet openbaar en we plaatsten dagelijks foto's en filmpjes. Ik vond het zelf heel erg leuk, en we hebben het heel blij een aantal keer aan iedereen verteld, maar bijna niemand keek erop. Jammer, mis geïnnoveerd.
Veel sportscholen geven les via Zoom. We hebben daar even aan gedacht, maar contactsport volledig in je eentje blijft toch erg lastig. Kickboksen of karate zou misschien wel kunnen, maar voor Aikido en Jujutsu vind ik dat lastiger. Kobudo zou op zich wel gaan, alleen is mijn woonkamer is niet groot genoeg om dingen met wapens te oefenen en dat beperkt de mogelijkheden nog verder. Daarnaast heb ik twee jongen kinderen, en een live training volgen als zij in de buurt zijn is vrijwel onmogelijk, laat staan om er één te geven.
Buitentraining was in het voorjaar prima toen de scholen weer begonnen, maar is op dit moment geen optie. Buiten het feit dat de weersomstandigheden het in deze tijd van het jaar nauwelijks toelaten, is het advies om zoveel mogelijk bewegingen en contacten te vermijden, en het lijkt me dat groepslessen verzorgen voor kinderen die ook weer gehaald en gebracht moeten worden daar niet positief aan bijdraagt. Als het veilig is om de scholen weer te openen, dan komen er hopelijk ook weer nieuwe kansen voor de sport.
We moeten deze keer dus iets anders verzinnen. We hebben een mini-magazine gemaakt dat mensen gratis kunnen downloaden met tips om thuis te stoeien met je kind in ruil voor een emailadres. Hier lijkt meer animo voor te zijn. Mooi! Dan zijn we op de goede weg.
Een ander idee was om een webinar voor te bereiden over hoe we onze jeugdlessen aanpassen aan de ontwikkeling en behoefte van kinderen. Dit is iets wat nog nooit gedaan hebben. De software is nieuw en de inhoud vraagt ook de nodige voorbereiding. Het is wel superinteressant en lijkt ook praktisch uitvoerbaar met kleine kinderen, zowel bij ons thuis om te maken als bij eventueel publiek wat wil luisteren. Als we stap voor stap door gaan, blijven kijken naar wat er gebeurt en vooral adem blijven halen, dan komt het vast goed.
Was dit leuk om te lezen? Meld je dan nu aan en ontvang nieuwe blogs, anekdotes en tips direct in je mailbox. Wel zo makkelijk.